Lag og texti: Siggi Björns
Þegar ég var fimmtán ára
ungur bæði og ör
og áhugi á flestu var til húsa.
Ég vildi verða blúsari
hafa feikna mikið fjör
semja og syngja mína eigin blúsa.
Ég keypti gamlan gítar
og æfði gripin fín
og lærði brátt að spila stutta stubba.
Þá kom hann þessi náungi
eitt kvöldið inn til mín.
Og spurði,,
,,Kanntu að spila eitthvað eftir Bubba?”
Nei, nei, nei,,
Ég spila ekki neitt úr þeirri átt.
Nei, nei, nei,,
Ég spila frekar
,,Fyrr var oft í koti kátt”
Nei, nei, nei,,
Þetta er ekki til neins
ég spila ekkert eftir Bubba Morthens
Með gítarinn á bakinu
ég flæktist út um land
og vildi verða af lögum mínum þekktur.
Hornafjörður, Akureyri út á Hellisand
,, Hveragerði,, og stundum varð ég kvekktur.
Ég flaug eitt sinn á Ísafjörð
og rétt ég lentur var
flugveikur,,,,og nýbúinn að gubba.
Þegar maðurinn í afgreiðslunni sá gítargræjurnar
spurði hann,,
,,Kanntu að spila eitthvað eftir Bubba?”
Ég sagði nei, nei, nei,,,,,,
Ég spilaði og spilaði
og á blúsnum var ég stífur.
Og allir báðum um sömu lögin
alveg var það undur
hvað sólgnir alltaf vildu heyra
aftur,,, “Stál og hnífur”
sem blúsari ég var sem öfugsnúinn hundur.
En kvöld eitt eftir lokalagið
ein ljóshærð hjá mér lá
lagleg mjög , svona rétt tuttugu og eins
Ég æstur spurði “Viltu?..má ég?”
og hún sagði “ííjaaaá”
,,…en syngdu fyrst eitt lag
…með Bubba Morthens
Hreinræktaður blúsari, ég hætti nú að vera
léttur bæði og líbó, það er um að gera.
Að láta svona stífni vera að stoppa á sér stubbinn
NEI! Frekar syng ég öll kvöld eins og Bubbinn.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum