Lag og texti: Bubbi Morthens
Hver segir að einna nátta reið sé ekki gaman
hún er lyggileg káta daman.
Kókaín á borði, beinstífur korði,
ég er ríkur og það á að vera gaman.
Í Armaníbrynju er minn verðbréfaheili.
Ég hirði sálir eins og myrkrið í djeili.
Ég man dýrið djöfullega flott.
Ekki stundum, heldur alltaf og það er gott.
Hver segir að Reykjavík fóstri ekki Guði
óendanlegt hugnur, alltaf í stuði
Kókaín á gleri, á þessu gráa skeri.
Og nefið mitt er fullt af þessum hvíta Guði.
Ég syng ekki í takt við mitt eigið hjarta
samt engin ástæða fyrir mig að kvarta.
Ný dögun rís í algleymi, þú æði’
ég stoppa aldrei þó sálinni blæði.
Alheimsstjarna í nafla mínum skín
tungan er kredetkort og píkan raufin fín
ég hef engan tíma til að vera saman
ég er ríkur og það á að vera gaman.
Hver segir að í Reykjavík sé ekkert stuð
hvít rákin á speglinum er minn guð
dauðinn á gleri, ég er steiktur héri
að vera fullur af ótta er dauðans puð.
Ég syng ekki í takt við mitt eigið hjarta
samt engin ástæða fyrir mig að kvarta.
Ný dögun rís í algleymi, þú æði’
ég stoppa aldrei þó sálinni blæði.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum