Lag og texti: Bubbi Morthens
Þar sem skriðan féll skúrar stóðu
minningar um hendur sem veggina hlóðu
Myndir af fólki sem lifði hér um stund
með kindur og kött, beljur og hund
Fólk með sínar vonir og þrár
og himinninn var dásamlega blár
Konan hellti upp á kaffitár
Þá fullir allir bátar af fiski voru
síldin fyllti firðina, hvern vog og skoru
Svo varð fuglabjargið einn daginn hljótt
Síldin hvarf bara um miðja nótt
Menn áttu sínar vonir og þrár
himinninn var dásamlega blár
Konurnar helltu upp á kaffitár
Húsin í hlíðinni standa stolt enn
Horfa yfir sjóinn líkt og þau gerðu í den
Þá var hafið fullt af gullinu gula
og ekki ennþá byrjað á fólkið að kula
Menn með sínar vonir og þrár
himinninn samt dásamlega blár
menn drukku sitt kaffitár
Nú sjá húsin aðeins sjóinn auða
og ölduna sem sólin málar rauða
Skilur aðeins eftir sorgir og sár
himinn sem var dásamlega blár
í kaffið féll eitt lítið tár
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum