Lag: Ego, texti: Bubbi Morthens
Í dalnum stynur moldin af þorsta
blómin standa ein og köld.
Fiðrildin öskra tryllt af losta
á heiðinni bíður þokan köld.
Í myrkrinu heyrum við trumburnar kalla
fagurkerar myrkursins biðja um hvít lík.
Fölar verur á vatninu labba
í djúpinu svamla heilög frík.
Skógurinn ilmar af laufi og mosa
grafreitur stórborgar, þar sem við fórum á mis.
Hálfgrafin hús yfir minningum brosa
minningar um stórborg með ys og þys.
Úti í auðninni standa þau hálfgrafin í sandi
þögull hryllingur með ryðguð hlið.
Hér beisluðu þeir atómið og höfðu í haldi
minnismerki um hinn stóra frið.
Yfir fótspor mín blésu heitir vindar
þar til ég gekk inn í dimman skóg.
Hásir tónar menningarsynda
í nóttina músíkin dó, í nóttina músíkin dó.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum