Lag og texti: Bubbi Morthens
Norður í landi er fólkið farið burt
á flótta með sæng og brauð.
Milli fjalla við hafið hímir þorpið kjurt
þótt húsin standi eru þau auð.
Auðar sofa bryggjur og bátavofurnar
bíða þess að vakna á ný.
Í húsum svipir líða stjarfir um stofurnar
stórir draumar velkjast þanginu í.
Gamall þulur sagði mér sögur af mönnum
er sáu lífið eins og það er
um þrældóm og gleði og gull í hrönnum
og grafir sem enginn sér.
Einn daginn síldin hvarf og hafsins straum
hafgolan varð nöpur og köld.
Þá voru stofnuð félög og fólkið átti draum
að fá í hendur meiri völd.
Dag einn var svo komið að kaupið dugði til
og kreppan varð að rómantík.
Þingmenn urðu guðir sem gáfu út fölsk spil
gamlir kommar, einskonar frík.
Gamall þulur sagði mér sögur af mönnum
er sáu lífið eins og það er
um þrældóm og gleði og gull í hrönnum
og grafir sem enginn sér.
En sagan virðist koma aftur aftan að þér
það eru uppboð hvern einasta dag.
Bankar virðast fitna og fólk á hausnum er.
Fallöxin syngur þjóðinni lag.
Fjölmiðlar segja okkur sögur af mönnum
er senda fólk á vergang hér.
Um auknar skuldir og skatta í hrönnum
sem skríða inn í sálina á þér.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum