Lag og texti: Carl Michael Bellman, þýðing: Hjörtur Pálsson
(64. söngur Fredmans)
Út hjá haga fislétt flýgur
fiðrildi með dögg á væng
grænleitt býr sér ból og hnigur
blóms í mjúka himinsæng;
skordýr öll í feni og flóa
fara í sælli vímu á kreik
þegar heitir geislar glóa
golan örvar þeirra leik.
Hagi, frjáls í faðmi þínum
frjónál öðlast lít og þan
stoltan létt í lækjum sínum
sít ég vaggast hvítan svan;
þar í rjóðri raddir gjalla
reidd er öxi, hamri lyft
molnar bert og bjarkir falla
blágræn fura er sundur klippt.
Vatnadýsir hátt nú hefja
hornin gullnu Brunnsvík á
kaldar gusur vað sinn vefja
votum Solnar - turni hjá;
undir háum hlyn í skjóli
Hagi fram á bóndans vör
laðar bros; við brest í hjóli
brokkar veg sinn folinn ör.
Sæll er hver sem happ það hlýtur
heilsi ein ú meyjarsveit;
Þegar augum á hann lítur
ástsæll fursti í slíkum reit!
Þakkartár þá tindra á hvarmi
tillit hver þeim eykur þor
sem var áður haldið harmi;
honum verður létt um spor.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum