Lag og texti: Carl Michael Bellman, þýðing: Gunnar Guttormsson
(Vögguvísa)
Sofðu Kalli, sofðu rótt
Þú seinna færð að vaka.
Líta marga myrka nótt
og mei sem okkur þjaka.
Jörðin býr oss örlög íll.
Oft í blóma lífsins vill
gröfin toll sinn taka.
Einu sinni lækur leið
um laut á grænu engi.
Lítill hnokki hjá það beið
og horfði í vatnsins strengi.
Það var eins og báran blá
bærði mynd hans til og frá.
Svo gekk lengi, lengi.
Öll við skulum að því gá
að árin framhjá líða.
Svo einn daginn við föllum frá og fjalirnar oss bíða.
Þar um Kalla þenkja ber
þegar litlu blómin sér.
Sá um völlinn víða.
Alla gleður, gæskurinn.
Að gæfu fékkstu léða.
Kannski á morgun, Kalli minn
við klippum hest og sleða.
Hús úr spilum - lúllum - lú
- líka byggjum ég og þú
Vísu vil ég kveða.
Mamma glöð vill gefa þér
úr gulli skóna mjúka.
Og ef piltur prúður er,
mun pabbi dós uppljúka.
Besta molan bara fá
börn sem leggjast vangann á.
Koddakrílið strjúka.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum