Lag og ljóð: Bubbi Morthens
Þarna lágu þeir hundruðum saman
svartir í rökkrinu.
Færibandið með sína þykku hvítu gúmmíhúð
lét sér fátt um finnast.
Ljósvana gatan hreistrug og blaut
Þurr kuldinn þérar engan á þessum stað
þar sem myrkrið grúfir yfir sjö mánuði á ári
og meira að segja bækurnar neita að þýðast mann.
Fjallið er þarna þó það sjáist ekki
maður finnur fyrir því
eins og skugga á sálinni
á nóttunni geturðu heyrt ýlfrin í því
berast með storminum inn í þorpið
líkt og svipir þeirra sem hafa framið sjálfsmorð
í þessu plássi
hafi tekið upp á því að skríða upp hlíðarnar
og bitið sig fasta í svörðinn.
Ljóðið má finna á eftirtöldum útgáfum