Lag og texti: Hilmar Oddsson
Sofandi
þér er rótt.
Myrkur úti
og allt er hljótt
nema einhverstaðar inní mér
er hamast
bæði hátt og ótt.
Nokkur andköf
svo er allt hljótt.
Þú munt sofa
í alla nótt
en ég mun vaka
uns sefað fæ ég
ímyndunaraflið frjótt.
Vakandi, sofand, þvældur
í óvissu og kvöl
standandi, liggjandi, bældur
finnst ástin baks og böl.
Þú elskar mig, þú hatar mig
það breytir engu nú.
Sagðistu ekki unna mér.
Og seinna
ég fer burt frá þér.
Þú ástir bauðst mér
góða nótt
og kímdir oní koddaver.
Hvílík þögn
þú sefur vært.
Þú ert allt
sem mér er kært
ég velti mér á aðra hlið
og til mín
lítur auga skært.
Lagið má finna á eftirtöldumútgáfum