Lag og texti: Bubbi Morthens
Ég hélt alltaf ég yrði með þér þar
á einhverjum dýrum og flottum bar.
Þú eins og drottning og litur þinn ennþá blár
værir ennþá konan mín búin að lifa í 40 ár.
Þú minnir mig á heita júnínótt
enni mitt brennur ég er með hitasótt.
Andlit þitt friðsælt ljósgul fegurð þín
ég fann þig með vörunum sæta sem vín.
Þú ert þroskuð kona þú ert stelpan mín
þú ert stjarna í myrkri sem skærust skín
þú ert svart þú ert hvítt
þú ert heit þú ert köld
þú hefðir verið flott á fimmtándu öld.
Sé þig í draumi að vakna finnst mér vont
það bíður mín ekkert nema halda þessum front.
Þín stjórnsemi var alltaf falleg hvort sem var
ég er hérna en finnst ég ætti að vera þar
ég er lítill strákur og finn ekki leiðina heim
ég horfi á selina og finnst ég vera einn af þeim
lífið er lífið og allir þurfa að stundum að þjást
hún sló mig niður þessi grimma mjúka ást.
Þú ert þroskuð kona þú ert stelpan mín...
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum