Lag og texti: Bubbi Morthens
Tískan er stundarfyrirbæri sem fyllir tómið sem bara stækkar
friðlaus þú reynir toppinn að klífa en í staðinn bara lækkar
flýðu með vængjunum slitnum af margra ára streði
kólgubakkinn í sál þinni hann þekkir enga gleði.
Þreyttur þú lítur til baka, hvert liggja þessi spor?
sem rakið þú hefur sumar, haust, vetur og vor
með viljanum einum og núna skortir þig þor
til að halda áfram inn í göngin sem bíða
eftir mönnum sem leggjast og bara skríða
Því þeir geta ekki annað og kunna ekki annað
og að hörfa til baka, því miður er bannað.
Fjallið sem þú kleyfst glaður krefur þig allt í einu svara
klifurmóði garpur segðu mér hvert ertu þú að fara?
Og þú telur upp allar leiðirnar sem lagðir þú þreyttur á þig
og leggur á það áherslu að hver hugsi bara um sig.
En innst inni veistu að varnirnar þínar fara að hrynja,
vesæl og riðguð er orðin þín gamla brynja.
þína eigin smæð smeykur farinn ert að skynja,
til að halda áfram inn í göngin sem bíða
er aðeins þessi leið?, þú verður að skríða
leggur í ‘ann þá er það og ekkert annað
og að hörfa á miðri leið, þú veist það er bannað.
Veislurnar sem þú kræfur sóttir særðu aðeins fram drauga
sætu stelpurnar skildu aðeins eftir þorsta og bauga
og bergmál frasanna sótt’ að þér um dimmar nætur
öryggisleysið fylgdi þér þegar þú fórst á fætur.
Tískan er stundarfyrirbæri sem fyllir svart tómið
fallega rósin, lyktarlausa og dauða gerfiblómið
sem ríma aðeins við orð eins og þetta hjómið
til að halda áfram inn í göngin sem bíða
er aðeins þessi leið? þú verður að skríða.
Leggur í ‘ann þá er það og ekkert annað
og að hörfa á miðri leið, þú veist það er bannað.
Athugasemd
Þetta lag frumflutti Bubbi á Þorláksmessutónleikum 1996 þá tveggja daga gamalt. Lagið var um tíma á tónleikaprógramminu en hefur aldrei komist á plötu.