Ljóð: Bubbi Morthens
Risastór fóstra
fölgrá púpa
með þakið rauða
og raunaleg augun
gömul fyrir tímann
með tærðar svalir
týndi okkur.
Af þriðju hæð
bárust hróp og köll
í lítilli íbúð
léku bræður.
Sígildar sögur
frísandi hestar
stóðu í stofu.
Kanna vildu
vissu sína
á yngri bróður bræður eldri
myndi hann öskra
yrði hann klipinn
þá pískruðu púkar.
Stigagangur
með gula veggi
og óm radda
sem risu og hnigu
trufluðu leikrit
öldur orðin
í kjallarakompu.
Á annari hæð
höfðu eyru veggir
kjaftasögur klufu húsið
snákstunga
í trúnaði malar
titrandi röddu.
Fjúka orðin
eitri bíuð
bíta hálsa
í skúmaskotum
hann skeytir ekki
um skuldir sínar
sá skítugi ræfill.
Fossandi regn
á rúðugleri
regnstraumar
fimir fingur
skópu hetjur
í leirinn og blésu
lífsanda.
Athugasemd