Lag og texti: Bubbi Morthens
Fagrar heyrði ég raddirnar
og undarlegan hreim.
Ég get ekki sofið
fyrir söngvunum þeim.
Í húsinu uppi á hæðinni þar býr ein.
Á haustin sést hún utan dyra á gangi alein.
Tungurnar í þorpinu þvaðra kvöldin löng
um húsið uppi á hæðinni og undarlegan söng.
Sumir tala um bölvun sem bitur kona kvað.
Aldrei skyldi hamingjan þrífast á þessum stað.
Unga fólkið á fjörðunum þekkir óttans ský.
Í blóma lífsins margir enda snörunni í.
Fagrar heyrði ég raddirnar
sem kölluðu mig heim.
Ég get ekki sofið
fyrir söngvunum þeim.
Í húsinu uppi á hæðinni þar bjó ein.
Á haustin sást hún döpur sitja á mosavöxnum stein.
Stundum líða árin, hennar enginn verður var.
og vonin um hamingjuna lifnar aftur þar.
Sumir tala um heitrof og henni eignað það
að hamingjan festir aldrei rót hér á þessum stað.
Söguna virðist enginn þekkja, aðeins orð og orð.
Allt er á huldu þó að sumir hvísli morð.
Fagrar heyrði ég raddirnar
sem kalla á mig heim
Ég get ekki sofið
fyrir söngvunum þeim.
Fagrar heyrði ég raddirnar
sem kölluðu mig heim.
Ég get ekki sofið
fyrir söngvunum þeim.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum