Lag og texti: Bubbi Morthens
Hann fæddist í ógæfu og allt hans líf
Var eilífur barningur út af því.
Mamma hans var djönkari sem dó um haust
Af grimmd og elju hann áfram braust.
Hann kvæsti: Ég lifi hratt
ég hata Reykjavík.
Hann hvæsti: Ég lifi hratt
ég verð fallgt lík.
Þrettán ára drakk hann og hassið svældi
Hatrið í augunum burtu fældi.
Alla sem reyndu að rétta honum hönd
Reif kjaft og hrækti á kerfisins vönd.
Hann var sautján þegar lífi hans lauk
löngu útbrunninn með tóman bauk.
Þei fundu hann hangandi innan um skreið
hans stutta ævi var helreið.
Lagið má finna á eftirtöldum útgáfum